موم، هر یک از کلاس های مواد قابل انعطاف از حیوانات، گیاهان، مواد معدنی و یا مصنوعی منشاء که متفاوت با چربی در کمتر چرب، سخت تر و شکننده تر و در اصل شامل ترکیبات با وزن مولکولی بالا (به عنوان مثال، اسیدهای چرب، الکل، و هیدروکربن های اشباع شده). واکس ها خواص فیزیکی خاصی را به اشتراک می گذارند.
بسیاری از آنها در دمای متوسط (به عنوان مثال بین 35 تا 100 درجه سانتیگراد، یا 95 و 212 درجه فارنهایت) ذوب می شوند و از فیلم های سخت تشکیل می شوند که می توان آنها را به یک براق خنک گرداند و این امر را برای استفاده در آرایه وسیعی از بلوز آنها برخی از خواص مشابه با چربی را به اشتراک می گذارند. برای مثال، موم و چربی در حلالهای محلول هستند و هر دو لیتر چربی را روی کاغذ می گذارند.
ساختار و خواص دو لیپید نمایندگی اسید استریک (اسید چرب) و فسفاتیدیل کولین (یک فسفولیپید) از گروه های شیمیایی تشکیل می شوند که به صورت “سر” قطبی و “دم” غیر قطبی تشکیل می شوند. سرهای قطبی هیدرولیکی هستند یا در آب حل می شوند قطرات غیر قطبی آب هیدروفوبا و یا غیر محلول در آب است. مولکول های لیپیدی این ترکیب به طور خودبخودی ساختارهای جامد مانند میسل و دو لایه لیپید را تشکیل می دهند، با انتهای هیدروفیلی آنها به سمت محیط آبریز شده و انتهای هیدروفوب آنها از آب محافظت می شود.
لیپید: واکس
گروه دوم ليپيدهای خنثی که اهميت فيزيولوژيکی دارند، هرچند جزء جزيی هستند …
با وجود چنین شباهت های فیزیکی، واکس های حیوانی و گیاهی از نظر شیمیایی از نفت، هیدروکربن، واکس و واکس مصنوعی متفاوت هستند. آنها استرها هستند که از واکنش بین اسیدهای چرب و برخی از الکل های غیر گلیسرول یا گروهی به نام استرول ها (به عنوان مثال کلسترول) یا الکل حاوی 12 یا حتی تعداد بیشتری از اتم های کربن در یک زنجیره مستقیم (به عنوان مثال، استیل الکل) اسیدهای چرب موجود در واکس های حیوانی و گیاهی تقریبا همیشه اشباع شده اند. آنها از لوریک تا اسید اکتاتریکوکتانیک (C37H75COOH) متفاوتند. الکل های اشباع شده از C12 تا C36 در واکس های مختلف شناسایی شده اند. چندین هیدروکسی (دو گروه هیدروکسی) الکل ها جدا شده اند، اما آنها مقدار زیادی از موم را تشکیل نمی دهند. همچنین، چندین اسیدهای چرب و زنجیرهای زنجیره ای ناشناس در مقادیر جزئی یافت شده است. چندین استرول چرخه ای (به عنوان مثال، کلسترول و آنالوگ) بخش عمده ای از موم پشم را تشکیل می دهند.
فقط چند عنصر سبزیجات در مقادیر تجاری تولید می شود. واکس Carnauba، که بسیار سخت است و در بعضی از بلورهای براق استفاده می شود، احتمالا مهم ترین آنها است. این از سطح برنج های یک گونه از درخت نخل بومی برزیل به دست می آید. یک موم مشابه موم candelilla، به صورت تجاری از سطح گیاه Candelilla، که در تگزاس و مکزیک رشد می کند، به دست می آید. موم شکر، که در سطح برگ و ساقه نخود فرنگی رخ می دهد، از لجن پردازش آب میوه قابل استخراج است.
خواص و کاربردهای آن شبیه به واکسن کارناوب است، اما معمولا رنگ تیره و حاوی ناخالصی های بیشتری است. سایر واکسن های کوتیکول در مقادیر کمتری در روغن های گیاهی چون لاین، سویا، ذرت (ذرت) و کنجد وجود دارد. آنها نامطلوب هستند زیرا ممکن است هنگامی که روغن در دمای اتاق قرار می گیرد، رسوب کند، اما می توان آنها را با خنک کردن و فیلتر کردن برداشته شود. موم کوتیکول برای براق زیبا از سیب های جلا داده شده است.